Een hoog-normale kaliumstatus verlaagt het risico op ernstige hartritmestoornissen, ziekenhuisopnames en overlijden bij patiënten met een ischemische hartziekte.
Hypokaliëmie en laag-normale kaliumwaarden verhogen het risico op hartritmestoornissen bij patiënten met een cardiovasculaire aandoening.
In Deens onderzoek werden 1.200 patiënten van 18 jaar en ouder met een kaliumwaarde van ≤ 4,3 mmol/l geïncludeerd. De helft van deze patiënten kreeg standaardzorg en de andere helft kreeg een behandeling om de kaliumstatus te verhogen naar 4,5-5,0 mmol/l.
De behandeling bestond uit een kaliumrijk dieet met daarnaast kaliumchloridetabletten en/of een mineralocorticoïde receptorantagonist (spironolacton of eplerenon). Zo mogelijk werden thiazide- en lisdiuretica afgebouwd.
De geïncludeerde patiënten waren gemiddeld 63 jaar oud (80% man). De meerderheid van de patiënten had hartfalen (65%) en de helft een ischemische hartziekte.
Na 6 maanden was de kaliumwaarde in de interventiegroep gestegen van gemiddeld 4,01 naar 4,36 mmol/l en in de controlegroep van 4,01 naar 4,05 mmol/l.
Na een follow-up periode (mediaan 3,3 jaar) blijkt dat de verhoging van de kaliumstatus het risico op ernstige hartritmestoornissen, ziekenhuisopnames en overlijden bij patiënten met een ischemische hartziekte significant verlaagt.
Deze studie laat zien dat het streven naar een hogere kaliumstatus het risico op hartritmestoornissen aanzienlijk verlaagt zonder risico op ernstige bijwerkingen. Wel blijft voorzichtigheid geboden voor patiënten met ernstige nierfunctiestoornissen omdat zij waren uitgesloten in het onderzoek.
Bronnen: The New Engeland Journal of Medicine / NTvG
Meer informatie over het verhogen van de kaliuminname via voeding, zie:
Gerelateerd nieuws:
| Bronnen |
|