Er zijn vrij verkrijgbare en op recept verkrijgbare vitamine- en mineralenpreparaten.

Wie mag welke preparaten voorschrijven?

Vrij verkrijgbare vitamine- en mineralenpreparaten kunnen door beroepsbeoefenaren worden voorgeschreven als dit binnen hun deskundigheidsgebied valt en zij hiervoor bekwaam zijn. Het verdient aanbeveling de patiënt voor de aankoop van deze vrij verkrijgbare vitamine- en mineralenpreparaten naar de apotheek te verwijzen omdat de apotheker dan de patiënt kan wijzen op eventuele interacties met andere medicatie.

Bepaalde vitamine- en mineralenpreparaten zijn uitsluitend op recept verkrijgbaar; deze preparaten vallen onder de UR-geneesmiddelen. In de Wet BIG (Beroepen in de individuele gezondheidszorg) is bepaald welke beroepsbeoefenaren bevoegd zijn om recepten voor UR-geneesmiddelen te schrijven. Van oudsher zijn dat 3 beroepen: artsen, tandartsen en verloskundigen. Zij mogen binnen hun deskundigheidsgebied en voor zover zij bekwaam zijn voorschrijven.

In 2012 hebben verpleegkundig specialisten en physician assistants (voor 5 jaar) een voorschrijfbevoegdheid gekregen. De wet stelt een aantal voorwaarden aan die bevoegdheid. Zij mogen geneesmiddelen voorschrijven: binnen hun deskundigheidsgebied en voor zover het om minder complexe, routinematige recepten gaat waarvan de risico’s te overzien zijn. Bovendien moet volgens landelijk geldende richtlijnen, standaarden en daarvan afgeleide protocollen worden gehandeld.

De vraag is of diëtisten (in het kader van taakherschikking) ook UR-vitamine- en mineralenpreparaten zouden mogen voorschrijven. Wat is uw mening? Wat zou hiervoor geregeld moeten worden? Welke afspraken zijn hierbij van belang?

Laat ons uw reactie weten per e-mail of geef uw reactie onderaan dit bericht.

Bronnen: KNMG voorschrijven geneesmiddelen / KNMG Taakherschikking