​ 

Maagzuurremmers staan in de top 3 van meest gebruikte medicijnen door ouderen.

Onder de maagzuurremmers vallen de protonpompremmers en de H₂-receptorantagonisten. Deze maagzuurremmers remmen de maagzuursecretie (en pepsineproductie). Hierdoor wordt voedselgebonden vitamine B12 minder goed vrijgemaakt van het voedingseiwit.

Langdurig gebruik van maagzuurremmers kan bijdragen aan het optreden van een vitamine-B12-deficiëntie. Vooral ouderen lopen dit risico omdat bij hen het vermogen om vitamine B12 uit de voeding vrij te maken al verminderd is.

Ondanks normale vitamine-B12-spiegels in het bloed kan er toch een inadequate vitamine-B12-status zijn bij chronisch gebruik van maagzuurremmers. Deze status kenmerkt zich door verhoogde spiegels van methylmalonzuur en homocysteïne en verlaagde spiegels van actief vitamine B12.

De malabsorptie door hypo- of achloorhydrie is beperkt tot voedselgebonden (eiwitgebonden) vitamine B12 en geldt niet voor vitamine B12 uit supplementen. Orale vitamine-B12-supplementen zijn daarom effectief in de behandeling van een vitamine-B12-deficiëntie bij deze patiënten.

Zie verder:

• e-book Alles over Vitamine B12

​