​ 

Magnesium is een mineraal dat nodig is voor een goede spierfunctie en een normaal hartritme.

De hoeveelheid magnesium in 24-uurs urine is een directe maat voor de hoeveelheid magnesium die via de voeding in het lichaam is opgenomen.

Uit de PREVEND-studie (Prevention of REnal and Vascular End-stage Disease) onder ruim 7.500 Groningers die gedurende meer dan 10 jaar werden gevolgd, blijkt dat bij de deelnemers met de laagste hoeveelheid magnesium in de urine de kans op een hartziekte met 60% was verhoogd. Dit effect trad alleen op bij de 20% met de laagste magnesiumhoeveelheid in de urine (bij mannen < 2,93 mmol/24 uur en bij vrouwen < 2,45 mmol/24 uur). Bij de andere 80% was de kans op een hartziekte even groot, ongeacht de hoeveelheid magnesium in de urine. Het gaat dus niet om een lineair verband, maar om een zogenaamd drempeleffect. Het verband lijkt onafhankelijk van andere factoren want het bleef overeind na correctie voor belangrijke risicofactoren zoals leeftijd, roken, gewicht, geslacht, alcoholgebruik, diabetes, bloeddruk en natrium- en kaliumuitscheiding.

Er werd geen verband gevonden tussen het plasma magnesiumgehalte en het risico op hartziekten.

Het onderzoek van onderzoekers van het UMCG (Universitair Medisch Centrum Groningen) en TI (Top Institute) Food and Nutrition is gepubliceerd in de American Journal of Clinical Nutrition.

De onderzoekers verwachten dat ongeveer 20% van de bevolking baat kan hebben bij het verhogen van hun dagelijkse magnesiuminname. Deze bevinding sluit aan bij de resultaten van de Nederlandse voedselconsumptiepeiling 2007-2010 waarin 20-30% van de volwassenen minder magnesium via hun voeding binnenkreeg dan gemiddeld wordt aanbevolen.

Het onderzoek werd gefinancierd door TI Food and Nutrition in Wageningen en de Nierstichting Nederland.

Bron: UMCG

​