5.3.21 Obesitas

In de literatuur worden thiaminedeficiënties bij obesitaspatiënten beschreven (Boni L. 1980, Carrodeguas L. 2005).

Bij obese patiënten die bariatrische chirurgie ondergaan, blijkt pre-operatief 15-29% een thiaminedeficiëntie te hebben (Carrodeguas L. 2005, Flancbaum L. 2006, Via M. 2012, Kerns J.C. 2015).

Door een energiebeperkt dieet is vaak de thiamine-inname beperkt waardoor de absolute thiamine-inname te laag is. Ook een hoge consumptie van geraffineerde producten en vetrijke producten kan leiden tot een relatief te lage thiamine-inname (te weinig thiamine in vergelijking met de energie-inname). Zo bleek uit een studie bij obesitaspatiënten die een maagverkleiningsoperatie moesten ondergaan, dat 16% van de patiënten al voor de operatie een thiaminedeficiëntie had (Carrodeguas L. 2005).

Ook bariatrische chirurgie levert een risico op voor een thiaminedeficiëntie waardoor thiaminesuppletie wordt geadviseerd na de operatie (zie bariatrische chirurgie). Bij patiënten die al voor de operatie een thiaminedeficiëntie blijken te hebben, dient echter al voor de operatie thiaminesuppletie te worden gegeven.

Als de thiaminehoeveelheid in een energiebeperkt dieet wordt verhoogd, neemt de plasma thiamineconcentratie toe. Daarnaast blijkt de groep met de hogere thiamine-inname een groter gewichtsverlies te bereiken dan de controlegroep met een energiebeperkt dieet met een lagere thiaminehoeveelheid (Ortega R.M. 2007).

Thiamine verdient daarom meer aandacht in de voeding van obesitaspatiënten.