5.3.5 Inflammatoire darmziekten

Patiënten met inflammatoire darmziekten lopen risico op een thiaminedeficiëntie door een verminderde voedselinname en door malabsorptie (Pfeiffer R.F. 2014).

Uit dierexperimenteel onderzoek blijkt dat een thiaminedeficiëntie vervolgens kan leiden tot een verminderde maagzuurproductie waardoor de vertering en absorptie van andere voedingsstoffen verder kan verminderen (Levin L.G. 1978, Khramtsov A.V. 1979).

Individuele voedingsadviezen voor deze patiënten zijn nodig om de voedingstoestand te verbeteren (Hodges P. 1984, Gee M.I. 1985, Imes S. 1987, Fernandez-Banares F. 1989, Kuroki F. 1993, Filippi J. 2006).

Uit 2 pilotstudies komen positieve effecten van suppletie met hoge thiaminehoeveelheden (600-1.800 mg thiamine/dag) gedurende 3 maanden bij patiënten met inflammatoire darmziekten naar voren (n=3/n=40) (Costantini A. 2013, Bager P. 2021). Deze patiënten hadden normale thiaminegehalten in het bloed maar hadden na suppletie minder vermoeidheidsklachten. Volgens de onderzoekers is mogelijk het actieve transport van thiamine in de cellen gestoord of zijn enzymatische afwijkingen hiervoor verantwoordelijk (Costantini A. 2013).

Meer onderzoek op dit gebied is nodig.