Alles over Thiamine

Alles over Thiamine

8 februari 2018

5.3.3 Nierziekten

Patiënten met een nierinsufficiëntie en dialyse verliezen via het dialysaat thiamine (Heinz J. 2008, Wiesen P. 2011). Vooral bij continue dialyse is het thiamineverlies groot (Coveney N. 2011). Per dag bedraagt het thiamineverlies gemiddeld circa 4 mg (Berger M.M. 2004).

Daarnaast bevat de voeding van nierpatiënten vaak een laag gehalte aan B-vitamines (met name door de voedingsmiddelenkeuze door de dieetbeperkingen zoals een kaliumbeperking). Dialysepatiënten hebben daarom een verhoogde kans op een thiaminedeficiëntie als geen thiamine wordt gesuppleerd (Jagadha V. 1987, Descombes E. 1993, Hung S.C. 2001 - 427-430, Hung S.C. 2001 - 941-947, Bovio G. 2016).

In het protocol van de Dialyse Groep Nederland werd een dagelijkse orale suppletie van 1,5-3,0 mg thiamine geadviseerd (Dialyse Groep Nederland 2000). De 'European Best Practice Guideline (EBPG) on Nutrition' adviseert een dagelijkse orale suppletie van 1,1-1,2 mg thiamine (Fouque D. 2007). Dit advies is overgenomen in de nieuwe 'Richtlijn Voeding en Vitaminesuppletie' van de Nederlandse Federatie voor Nefrologie (NFN 2014).

Voor een groot deel van de hemodialysepatiënten lijkt een lage thiaminesuppletiehoeveelheid voldoende (Ubukata M. 2016). Toch worden regelmatig ernstige thiaminedeficiënties gerapporteerd bij dialysepatiënten (Berger M.M. 2004, Ueda K. 2006, Kittanamongkolchai W. 2013, Baracco R. 2013, Nakashima Y. 2013). Om deze reden lijkt de bepaling van de thiaminestatus nuttig (zie figuur 17).

In het verleden zijn studies gedaan met hogere thiaminesuppletiehoeveelheden in orale vorm. Hieruit bleek dat hogere thiaminehoeveelheden de thiaminewaarden van alle patiënten op peil hielden (200-300 mg thiamine per week ofwel 100 mg thiamine na elke hemodialyse) (Descombes E. 1993, Descombes E. 2000).

De vraag is of dergelijk hoge hoeveelheden nodig zijn omdat slechts een beperkt deel van deze hoge orale hoeveelheden geabsorbeerd wordt (vooral als het als één dosis wordt toegediend) (zie verder behandeling van deficiëntie).

Voor patiënten met acuut nierfalen en continue dialyse, wordt wel suppletie met 100 mg thiamine/dag geadviseerd (Wiesen P. 2011).

Figuur 17: Bepaling van de thiaminestatus bij dialysepatiënten

Bepaling van de thiaminestatus bij dialysepatiënten

Bronnen

Baracco R., Ku L., Adabala M. et al. (2013). An adolescent on peritoneal dialysis with acute encephalopathy. Pediatr. Nephrol. 28: 1221-1225.
Berger M.M., Shenkin A., Revelly J.P. et al. (2004). Copper, selenium, zinc, and thiamine balances during continuous venovenous hemodiafiltration in critically ill patients. Am. J. Clin. Nutr. 80: 410-416.
Bovio G., Esposito C., Montagna G. et al. (2016). Inadequate macronutrient and micronutrient intakes in hemodialysis and peritoneal dialysis patients: data from a seven-day weighed dietary record. Nephron 133: 253-260.
Coveney N., Polkinghorne K.R., Linehan L. et al. (2011). Water-soluble vitamin levels in extended hours hemodialysis. Hemodial. Int. 15: 30-38.
Descombes E., Boulat O., Perriard F. et al. (2000). Water-soluble vitamin levels in patients undergoing high-flux hemodialysis and receiving long-term oral postdialysis vitamin supplementation. Artif. Organs 24: 773-778.
Descombes E., Hanck A.B. & Fellay G. (1993). Water soluble vitamins in chronic hemodialysis patients and need for supplementation. Kidney Int. 43: 1319-1328.
Dialyse Groep Nederland (2000). Vitaminesuppletie bij dialysepatiënten. Kwaliteits Commissie, Nederlandse federatie voor Nefrologie (NfN).
Fouque D., Vennegoor M., Wee P. ter et al. (2007). EBPG (European Best Practice Guideline) guideline on nutrition. Neprhol. Dial. Transplant. 22 (Suppl. 2): ii45-ii87.
Heinz J., Domröse U., Westphal S. et al. (2008). Washout of water-soluble vitamins and of homocysteine during haemodialysis: effect of high-flux and low-flux dialyser membranes. Nephrology (Carlton) 13: 384-389.
Hung S.C., Hung S.H., Tarng D.C. et al. (2001). Chorea induced by thiamine deficiency in hemodialysis patients. Am. J. Kidney Dis. 37: 427-430.
Hung S.C., Hung S.H., Tarng D.C. et al. (2001). Thiamine deficiency and unexplained encephalopathy in hemodialysis and peritoneal dialysis patients. Am. J. Kidney Dis. 38: 941-947.
Jagadha V., Deck J.H., Halliday W.C. et al. (1987). Wernicke's encephalopathy in patients on peritoneal dialysis or hemodialysis. Ann. Neurol. 21: 78-84.
Kittamongkolchai W., Leeaphorn N., Srivali N. et al. (2013). Beriberi in a dialysis patient: do we need more thiamine?. Am. J. Emerg. Med. 31: 753.
Nakashima Y., Ito K., Nakashima H. et al. (2013). Wernicke's encephalopathy that developed during the introduction period of peritoneal dialysis. Intern Med. 52: 2093-2097.
NfN (2014). Richtlijnen Voeding en Vitaminesuppletie 2014. Nederlandse federatie voor Nefrologie (NfN).
Ubukata M, Amemiya N, Nitta K. et al. (2016). Serum thiamine values in end-stage renal disease patients under maintenance hemodialysis. Int. J. Vitam. Nutr. Res.: [Epub ahead of print].
Ueda K., Takada D., Mii A. et al. (2006). Severe thiamine deficiency resulted in Wernicke's encephalopathy in a chronic dialysis patient. Clin. Exp. Nephrol. 10: 290-293.
Wiesen P., Overmeire L. van , Delanaye P. et al. (2011). Nutrition disorders during acute renal failure and renal replacement therapy. JPEN 35: 217-222.

Vorige Volgende

Reacties tonen.

Alles over vitamines en mineralen

Alles over Thiamine

5.3.3 Nierziekten

Reacties

Zelf een reactie toevoegen